جعفر روشنی یان؛ مسعود ابراهیمی؛ علی اصغر بطالبلو
دوره 4، شماره 2 ، دی 1390، ، صفحه 23-34
چکیده
هدف از این مقاله معرفی مفهوم طراحی بهینة نامعین یا طراحی بهینه در حضور عدم قطعیت بر مبنای فعالیت‌های تحقیقاتی صورت گرفته در دو دهة اخیر است. بدین منظور پس از بیان مقدمه‌ای در مورد عدم قطعیت‌ها، تعریف عدم قطعیت و روش‌های مد‌‌‌ل‌سازی عدم قطعیت‌ها بیان شده‌اند. پس از آن روش مقابله با عدم قطعیت‌ها در طراحی سنتی تشریح شده است. در ادامه ...
بیشتر
هدف از این مقاله معرفی مفهوم طراحی بهینة نامعین یا طراحی بهینه در حضور عدم قطعیت بر مبنای فعالیت‌های تحقیقاتی صورت گرفته در دو دهة اخیر است. بدین منظور پس از بیان مقدمه‌ای در مورد عدم قطعیت‌ها، تعریف عدم قطعیت و روش‌های مد‌‌‌ل‌سازی عدم قطعیت‌ها بیان شده‌اند. پس از آن روش مقابله با عدم قطعیت‌ها در طراحی سنتی تشریح شده است. در ادامه به اهمیت توجه به عدم قطعیت‌ها در طراحی سیستمهای امروزی پرداخته شده و نمونههای مختلفی از مزایای آن در پروژهها و شرکتهای مختلف بیان میشود. قسمت سوم، به معرفی روش‌های تحلیل بازه، منطق فازی و تحلیل احتمالی که در تحلیل عدم قطعیت‌ها کاربرد دارند، اختصاص دارد. در ادامه دو دسته کلی مسائل طراحی نامعین، یعنی مسائل طراحی بهینة مقاوم و طراحی بهینه بر مبنای قابلیت اطمینان مورد بررسی قرار میگیرند. بخش بعد به معرفی کاربردهای موضوعی روش‌های طراحی نامعین و تحقیقات روز دنیا در این زمینه میپردازد. در نهایت چالشها و چشمانداز روش‌های طراحی نامعین بیان میشوند.
زهره مهرافروز؛ سیاوش رادپور
دوره 2، شماره 1 ، فروردین 1388، ، صفحه 35-42
چکیده
در این مقاله به مطالعة مفاهیم رشد قابلیت اطمینان و بررسی روش‌های مدل کردن آن پرداخته شده‌است و یک مدل رشد قابلیت اطمینان برای ماهواره‌برها پیشنهاد شده است. در مورد نحوة به‌دست آوردن پارامترهای مدل رشد در قالب یک مثال عددی توضیحاتی آورده شده است. روشی برای محاسبة قابلیت اطمینان اولیه برای ماهواره‌بر آورده شده‌است و هم‌چنین روشی ...
بیشتر
در این مقاله به مطالعة مفاهیم رشد قابلیت اطمینان و بررسی روش‌های مدل کردن آن پرداخته شده‌است و یک مدل رشد قابلیت اطمینان برای ماهواره‌برها پیشنهاد شده است. در مورد نحوة به‌دست آوردن پارامترهای مدل رشد در قالب یک مثال عددی توضیحاتی آورده شده است. روشی برای محاسبة قابلیت اطمینان اولیه برای ماهواره‌بر آورده شده‌است و هم‌چنین روشی برای ارزیابی و اعتبارسنجی قابلیت اطمینان ماهواره‌بر در تعداد مختلف پرتابها با داشتن تعداد موفقیتها ارائه شده که بر اساس توزیع دو جملهای میباشد. نتایج نشان میدهد که بعد از 10 بار پرتاب موفقیتآمیز ماهواره‌بر میتوانیم با سطح اطمینان نتیجه گرفت که قابلیت اطمینان ماهواره‌بر در فاصلة (1و 0.741) است.
