طراحی سامانه‌‌های فضایی: فضاپیماها، ماهواره‌ها، ایستگاه‌های فضایی وتجهیزات آنها
مونا حبیبی؛ مهدی فکور؛ هادی پرویز نوروزانی
دوره 14، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 65-75
چکیده
به‌منظور بررسی عدم قطعیت در فرکانس های طبیعی سامانه ماهواره نسبت به تغییر جانمایی اجزاء، ابتدا جانمایی بهینه اجزاء یک ماهواره نمونه با هدف کمینه نمودن ممانهای اینرسی اصلی با استفاده از الگوریتم تجمع ذرات با لحاظ قیود کنترلی و هندسی انجام می شود. برای تولید نمونه‌های تصادفی، از این الگوریتم به تعداد کافی خروجی گرفته می‌شود که خروجی‌ها ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عدم قطعیت در فرکانس های طبیعی سامانه ماهواره نسبت به تغییر جانمایی اجزاء، ابتدا جانمایی بهینه اجزاء یک ماهواره نمونه با هدف کمینه نمودن ممانهای اینرسی اصلی با استفاده از الگوریتم تجمع ذرات با لحاظ قیود کنترلی و هندسی انجام می شود. برای تولید نمونه‌های تصادفی، از این الگوریتم به تعداد کافی خروجی گرفته می‌شود که خروجی‌ها همان مختصات مرکز جرم اجزاء برای جانمایی میباشند و بر اساس خروجی‌ها، مدلسازی المان محدود نمونهها با در نظر گرفتن اجزاء بهصورت جرم متمرکز، برای جانماییهای مختلف انجام میگیرد. پس از تحلیل مودال نمونهها و استخراج ماتریس جرمی و سختی، شبیهسازی مونتکارلو بر اساس تئوری ماتریس تصادفی ویشارت انجام میگیرد و مقادیر ویژه ماتریسها که همان فرکانسهای طبیعی است، به دست میآید. درنهایت توزیع احتمالاتی فرکانسهای طبیعی شبیهسازی شده به دست میآید. این توزیعات نشان میدهد که در چیدمان ارائهشده توزیع نرمال بوده و میزان پراکندگی نمونهها بسیار کم است و تغییرات فرکانس طبیعی نسبت به جانمایی بهینه ارائهشده ناچیز است.
محمد حسین تیرانداز؛ میلاد عظیمی
دوره 13، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 37-50
چکیده
این مقاله با استفاده از رویکرد نُرم های H2 و ∞H به جانمایی بهینه وصله های پیزوالکتریک بر روی پانل ساندویچی یک فضاپیمای نمونه پرداخته است. برخلاف سایر روش های بهینه سازی موجود، رویکرد پیش رو نه تنها نُرم مودهای کنترل شده سیستم را افزایش می دهد، بلکه می تواند با در نظر گرفتن مودهای باقی مانده و کاهش نُرم های H2 و ∞H، مشکلات اسپیل اُور ...
بیشتر
این مقاله با استفاده از رویکرد نُرم های H2 و ∞H به جانمایی بهینه وصله های پیزوالکتریک بر روی پانل ساندویچی یک فضاپیمای نمونه پرداخته است. برخلاف سایر روش های بهینه سازی موجود، رویکرد پیش رو نه تنها نُرم مودهای کنترل شده سیستم را افزایش می دهد، بلکه می تواند با در نظر گرفتن مودهای باقی مانده و کاهش نُرم های H2 و ∞H، مشکلات اسپیل اُور شدن سیستم را کاهش دهد. رفتار ارتعاشات باقی مانده سیسستم با در نظر گرفتن مدل سازه ساندویچی به جای استفاده از سازه های رایج و با استفاده از روش اجزاء محدود مدلسازی شده است. به منظور نمایش اثر جانمایی بهینه وصله های هوشمند پیزوالکتریک، رفتار ارتعاشی حلقه بسته سیستم با استفاده از کنترلر پسخوراند نرخ کرنش کنترل شده است. به منظور مدلسازی واقعیتر رفتار سازه، اثرات ناپیوستگی میان هسته و رویه ها در مدلسازی ها در نظر گرفته شده است.
