حسین قدم پور واحد؛ علی کاظمی؛ باقر مینایی؛ ذبیح الله قدم پور- واحد
دوره 12، شماره 2 ، شهریور 1398، ، صفحه 71-78
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید تحت شرایط میکروگراویتی بر تغییرات ساختاری غلاف میلین عصب رادیال موشهای صحرایی نر می‌باشد. به این منظور تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1) استراحت طبیعی(6=n) 2) استراحت میکروگراویتی شبیهسازی شده(6=n) 3) تمرین تناوبی شدید طبیعی(6=n) 4) تمرین تناوبی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید تحت شرایط میکروگراویتی بر تغییرات ساختاری غلاف میلین عصب رادیال موشهای صحرایی نر می‌باشد. به این منظور تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1) استراحت طبیعی(6=n) 2) استراحت میکروگراویتی شبیهسازی شده(6=n) 3) تمرین تناوبی شدید طبیعی(6=n) 4) تمرین تناوبی شدید میکروگراویتی شبیهسازی شده(6=n). آزمودنیها به مدت شش هفته و هر هفته پنج جلسه، پروتکل تمرینی را اجرا کردند. 24 ساعت پس از آخرین جلسهی تمرینی آزمودنیها مورد نمونهگیری و مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درصد تغییر تراکم غلاف میلین در گروه تعلیق + تمرین به طور معنی داری(001/0≥p) بیشتر از سایر گروهها بود (27/5±27/30). بنابراین به نظر میرسد که تمرین تناوبی شدید در شرایط میکروگراویتی شبیه سازی شده میتواند با افزیش تراکم غلاف میلین، نقش مهمی در بهبود وضعیتهای بالینی بیماران عصبی و همچنین کاهش آثار جانبی نامطلوب محیط کم جاذبه (اختلالات عصبی- عضلانی) بر فضانوردان داشته باشد.
وحید نیکبخت؛ علی کاظمی؛ زهرا حاج‌ابراهیمی؛ ندا خالدی؛ محمد اسدی گلزار
دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1395، ، صفحه 63-68
چکیده
قرارگیری طولانی مدت در شرایط بیوزنی بر سیستمهای مختلف بدن از جمله سیستم قلبی- عروقی تأثیرگذار است. سلولهای اتدوتلیال موجود در لایه داخلی دیواره عروق نیز در این شرایط پاسخهای متفاوتی از خود نشان میدهند که بررسی آن به درک بهتر بیماریهای قلبی- عروقی هم در فضانوردان و هم بر روی زمین کمک میکند. هدف از انجام این پژوهش، ...
بیشتر
قرارگیری طولانی مدت در شرایط بیوزنی بر سیستمهای مختلف بدن از جمله سیستم قلبی- عروقی تأثیرگذار است. سلولهای اتدوتلیال موجود در لایه داخلی دیواره عروق نیز در این شرایط پاسخهای متفاوتی از خود نشان میدهند که بررسی آن به درک بهتر بیماریهای قلبی- عروقی هم در فضانوردان و هم بر روی زمین کمک میکند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر شرایط بیوزنی بر سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی به عنوان محرک فرآیند آنژیوژنز و واسکلوژنز است. تعداد 20 موش نر نژاد ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و بیوزنی تقسیم شدند. برای شبیهسازی بیوزنی بر روی زمین، از مدل تعلیق پاهای عقبی به مدت شش هفته استفاده شد. پس از خونگیری از بطن چپ، سرم جدا و میزان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی یا VEGF با روش الایزا اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که میزان VEGF در شرایط شبیهسازی شده بیوزنی افزایش داشته اما این افزایش در مقایسه با نمونههای گروه کنترل معنادار (p>0.05) نبود. به نظر میرسد که بی وزنی مدل تعلیق پاهای عقبی جوندگان تأثیری بر میزان فاکتور رشد اندوتلیال عروق در سطح سرم در موشهای صحرایی نر نژاد ویستار نمیگذارد. این مسئله میتواند ناشی از پاسخ سازشی بدن بعد از شش هفته یا عدم نقش فاکتور VEGF برای تغییرات قلبی- عروقی در بیوزنی و وجود نقش احتمالی برای سایر فاکتورها باشد. مطالعة تغییرات سایر فاکتورهای عروقی یا تغییرات روزانة فاکتور VEGF در شرایط بیوزنی، میتواند به درک بهتر این موضوع کمک کند.
