امیر توکلی؛ مهدی نیکوسخن لامع؛ جعفر روشنییان؛ مهران میرشمس
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1388، ، صفحه 51-60
چکیده
طراحی مسیر حاملهای فضایی از مسائلی است که لزوم استفاده از بهینهسازی در آن بسیار حائز اهمیت میباشد. انجام بهینهسازی با استفاده از حل مسئله کنترل بهینه منجر به یک مسئله با شرایط مرزی مجزا شده که حل آن فقط بهصورت عددی ممکن است. از طرفی ایجاد مسئله کنترل بهینه برای مدلهای پیچیده کاری بسیار مشکل و حتی غیرممکن است و بنابراین بهینهسازی ...
بیشتر
طراحی مسیر حاملهای فضایی از مسائلی است که لزوم استفاده از بهینهسازی در آن بسیار حائز اهمیت میباشد. انجام بهینهسازی با استفاده از حل مسئله کنترل بهینه منجر به یک مسئله با شرایط مرزی مجزا شده که حل آن فقط بهصورت عددی ممکن است. از طرفی ایجاد مسئله کنترل بهینه برای مدلهای پیچیده کاری بسیار مشکل و حتی غیرممکن است و بنابراین بهینهسازی بر اساس شبیهسازی از جایگاه ویژهای در این مسائل برخوردار است. در این مقاله، مسیر یک حامل فضایی با استفاده از تعریف ورودی کنترلی بهصورت یک تابع پارامتری با توابع مختلف خطی، اسپلاین و بزییر طراحی شده و توسط الگوریتم ژنتیک، مصرف سوخت آن بهینهسازی شده است. نتایج بهینهسازی نشاندهنده این است که توابع بزییر و اسپلاین نتایج خوبی را از لحاظ ارضای شرایط مرزی انتهایی و بهینهگی بارمفید حامل فضایی و همچنین تعداد پارامترهای بهینهسازی ارائه میدهند.