دانیال بوستان؛ ناصر پریز؛ سید کمال حسینی ثانی
دوره 7، شماره 3 ، مهر 1393، ، صفحه 43-49
چکیده
در این مقاله، هدف ارائة دیدگاه نوینی در مبحث پیشبینی موقعیت ماهواره است. از آنجا که تمامی روشهای فعلی مبتنی بر معادلات کپلر هستند، به دلیل سادهسازی در محاسبات، اغتشاشات مداری، توفانهای خورشیدی، گرانش اجرام سماوی و غیره در نظر گرفته نمیشود. روش پیشنهادی این مقاله، استفاده از روشهای هوش مصنوعی در پیشبینی سریهای ...
بیشتر
در این مقاله، هدف ارائة دیدگاه نوینی در مبحث پیشبینی موقعیت ماهواره است. از آنجا که تمامی روشهای فعلی مبتنی بر معادلات کپلر هستند، به دلیل سادهسازی در محاسبات، اغتشاشات مداری، توفانهای خورشیدی، گرانش اجرام سماوی و غیره در نظر گرفته نمیشود. روش پیشنهادی این مقاله، استفاده از روشهای هوش مصنوعی در پیشبینی سریهای زمانی، برای پیشبینی موقعیت ماهواره با استفاده از دادههای واقعی است. مزیت استفاده از دادههای واقعی، درنظرگرفتن تمامی اغتشاشات مؤثر بر مدار است. برای این منظور استفاده از پارامترهای TLE، به عنوان در دسترسترین دادههای واقعی در دستور کار قرار گرفته است. مقایسة نتایج روش پیشنهادی با دادههای واقعی، نشان از دقت بالای روش پیشنهادی دارد.