رضا محسنی‌پور؛ مهرزاد نصیریان؛ عبدالرضا کاشانی‌نیا؛ محسن فتحی
دوره 8، شماره 1 ، فروردین 1394
چکیده
افزایش ابعاد ماهوارهها و استفاده از سازههای متحرک سبک در ماهوارهها، سبب انعطافپذیری و ایجاد نامعینی در مدل آنها میشود. بنابراین، برای کنترل وضعیت این ماهوارهها باید از روشهایی استفاده کرد که در برابر نامعینی مدل سیستم مقاوم باشند و بتوانند اثر اغتشاشات و نویز اندازهگیری را حذف کنند. یکی از این روشها، روش ...
بیشتر
افزایش ابعاد ماهوارهها و استفاده از سازههای متحرک سبک در ماهوارهها، سبب انعطافپذیری و ایجاد نامعینی در مدل آنها میشود. بنابراین، برای کنترل وضعیت این ماهوارهها باید از روشهایی استفاده کرد که در برابر نامعینی مدل سیستم مقاوم باشند و بتوانند اثر اغتشاشات و نویز اندازهگیری را حذف کنند. یکی از این روشها، روش کنترل مقاوم است. اما، به دلیل محل قرارگیری قطبهای معادلات دینامیکی ماهواره، طراحی کنترلکنندههای مقاوم با مشکل مواجه میشود. در این مقاله، با استفاده از یک فیدبک داخلی، معادلات دینامیک ماهواره طوری تغییر داده میشوند تا قطبها در محل مناسبتری قرار گیرند و سپس برای معادلات جدید با درنظر گرفتن اثرات انعطافپذیری بهعنوان نامعینی و درنظر گرفتن نامعینی در ماتریس اینرسی ماهواره، یک کنترلکننده H و جهت بهبود عملکرد، یک کنترلکننده µ طراحی میشود. اما در ادامه این دو کنترلکننده برای معادلات اولیه آنالیز و مقایسه میشوند، نه برای معادلات جدید.همچنین بهمنظور مقایسه، یک کنترلکننده کلاسیک هم برای سیستم اولیه طراحی شده است.
