@article { author = {Daneshvar, Hamideh and Eidi, Azam and Mohamadi, Leila and Omidi, Reza and Hajipour, Pedram}, title = {Investigation and feasibility study of using components with different categories from the perspective of radiation damage in LEO and GEO orbits}, journal = {Space Science and Technology}, volume = {14}, number = {4}, pages = {11-23}, year = {2021}, publisher = {Iranian Aerospace Society -Aerospace Research Institute}, issn = {2008-4560}, eissn = {2423-4516}, doi = {10.22034/jsst.2021.1267}, abstract = {Space radiation can affect the performance and reliability of components in space systems. This paper focuses on the investigation of three types of radiation damage including ionizing dose, displacement damage, and single event damage using OMERE software. Considering the outputs of this software, how to use and use a variety of electronic components with different commercial, military and space grades in LEO and GEO satellites is discussed. These components have the least risk of displacement damage. Mass budget constraints should also be considered when using commercial components in the GEO circuit. The maximum thickness for the safety of components in LEO and GEO circuits is 2.6 mm and 9.5 mm respectively. Given the inability of SEE damage to increase in thickness, the best solution to this damage is to use radiation-resistant solutions, especially software issues.}, keywords = {Space Radiation,thickness,Total Ionizing Dose,Displacement damage,Single Event Effects,Commercial Military Space}, title_fa = {بررسی و امکان سنجی استفاده از قطعات با رده‌های مختلف از منظر آسیب پرتویی در مدار LEO و GEO}, abstract_fa = {تشعشعات فضایی می‌تواند بر عملکرد و قابلیت اطمینان قطعات موجود در سامانه‌های فضایی تاثیرگذار باشد. در این مقاله بر بررسی سه نوع آسیب‌های پرتویی شامل دز یونیزان، آسیب جابه جایی و تک رخدادی با استفاده از نرم افزار OMERE متمرکز شده است. با در نظر گیری نتایج خروجی از این نرم افزار چگونگی به کارگیری و استفاده از‌ انواع قطعات الکترونیک با گریدهای مختلف تجاری، نظامی و فضایی در ماهواره های LEO و‌GEO مورد بحث قرار می‌گیرد.‌ نتایح نشان می‌دهد که برای این قطعات، آسیب جابه جایی دارای کمترین مخاطره است. در صورت استفاده از قطعات تجاری در مدار GEO باید محدودیت های بودجه جرمی نیز مد نظر قرار گیرد. بیشترین مقدار ضخامت برای ایمنی قطعات در مدار LEO و GEO به ترتیب 6/2 و 5/9 میلیمتر آلومینیم است. با توجه به عدم تاثیرپذیری آسیب SEE از افزایش ضخامت، بهترین راه حل در برابر این آسیب، استفاده از راهکارهای مقاوم سازی در برابر تابش خصوصا مباحث نرم افزاری است.}, keywords_fa = {تشعشعات فضایی,ضخامت,در یونیزان کل,آسیب جابه جایی,آسیب تک رخدادی,قطعات تجاری,قطعات نظامی,قطعات فضایی}, url = {https://jsst.ias.ir/article_122465.html}, eprint = {https://jsst.ias.ir/article_122465_2cf2c4ba754b22d49688a8bfb36716f4.pdf} }