سید محمدرضا موسوی؛ نرجس راحمی نوشآبادی؛ ستار میرزاکوچکی
دوره 7، شماره 4 ، دی 1393، ، صفحه 63-72
چکیده
با بالارفتن سرعت حرکت اجسام در سیستم GPSدقت تعیین موقعیت کاهش مییابد؛ درحالیکه محاسبة دقیق موقعیت در حرکت با سرعتهای بسیار زیاد نظیر حرکت ماهوارهها بسیار حائز اهمیت است. روشهایی مانند روش حداقل مربعات خطا که برای تعیین موقعیت استفاده میشوند، در چنین سرعتهای بالایی، دقت پایینی دارند و با افزایش سرعت، خطای آنها ...
بیشتر
با بالارفتن سرعت حرکت اجسام در سیستم GPSدقت تعیین موقعیت کاهش مییابد؛ درحالیکه محاسبة دقیق موقعیت در حرکت با سرعتهای بسیار زیاد نظیر حرکت ماهوارهها بسیار حائز اهمیت است. روشهایی مانند روش حداقل مربعات خطا که برای تعیین موقعیت استفاده میشوند، در چنین سرعتهای بالایی، دقت پایینی دارند و با افزایش سرعت، خطای آنها افزایش مییابد. در این مقاله، دو روش برای موقعیتیابی مبتنی بر روش حداقل مربعات بازگشتی و ترکیب آن با روشهای محاسبه واریانس مبتنی بر منطق فازی برای وزندهی به مشاهدات در شرایطی که سرعت حرکت بسیار زیاد باشد، ارائه شده است. نتایج شبیهسازیها نشان میدهد، روشهای پیشنهادی در مقایسه با روشهای قبلی، دقت تعیین موقعیت را حدود 50% بهبود میبخشند. همچنین در روشهای قبلی، الگوریتم کاملاً وابسته به نقطة اولیه بود و در صورت نامشخص بودن این مقدار، الگوریتم نمیتوانست مکانیابی را انجام دهد؛ در حالیکه در روشهای پیشنهادی این وابستگی کاملاً برطرف شده است.