طراحی سامانههای فضایی: فضاپیماها، ماهوارهها، ایستگاههای فضایی وتجهیزات آنها
مونا حبیبی؛ مهدی فکور؛ هادی پرویز نوروزانی
دوره 14، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 65-75
چکیده
بهمنظور بررسی عدم قطعیت در فرکانس های طبیعی سامانه ماهواره نسبت به تغییر جانمایی اجزاء، ابتدا جانمایی بهینه اجزاء یک ماهواره نمونه با هدف کمینه نمودن ممانهای اینرسی اصلی با استفاده از الگوریتم تجمع ذرات با لحاظ قیود کنترلی و هندسی انجام می شود. برای تولید نمونههای تصادفی، از این الگوریتم به تعداد کافی خروجی گرفته میشود که خروجیها ...
بیشتر
بهمنظور بررسی عدم قطعیت در فرکانس های طبیعی سامانه ماهواره نسبت به تغییر جانمایی اجزاء، ابتدا جانمایی بهینه اجزاء یک ماهواره نمونه با هدف کمینه نمودن ممانهای اینرسی اصلی با استفاده از الگوریتم تجمع ذرات با لحاظ قیود کنترلی و هندسی انجام می شود. برای تولید نمونههای تصادفی، از این الگوریتم به تعداد کافی خروجی گرفته میشود که خروجیها همان مختصات مرکز جرم اجزاء برای جانمایی میباشند و بر اساس خروجیها، مدلسازی المان محدود نمونهها با در نظر گرفتن اجزاء بهصورت جرم متمرکز، برای جانماییهای مختلف انجام میگیرد. پس از تحلیل مودال نمونهها و استخراج ماتریس جرمی و سختی، شبیهسازی مونتکارلو بر اساس تئوری ماتریس تصادفی ویشارت انجام میگیرد و مقادیر ویژه ماتریسها که همان فرکانسهای طبیعی است، به دست میآید. درنهایت توزیع احتمالاتی فرکانسهای طبیعی شبیهسازی شده به دست میآید. این توزیعات نشان میدهد که در چیدمان ارائهشده توزیع نرمال بوده و میزان پراکندگی نمونهها بسیار کم است و تغییرات فرکانس طبیعی نسبت به جانمایی بهینه ارائهشده ناچیز است.